zondag 10 september 2017

Na ruim 2 jaar weer een triatlon, 1/8 afstand

In mijn 47e levensjaar, vorig jaar, kwam er ondanks nog wat serieuze doelen zoals een marathon lopen het niet tot een wedstrijd of evenement, helaas. Het was het jaar dat we van huis veranderde.
Nadat we vorig najaar gesetteld waren op ons nieuwe woonadres werd er een nieuwe poging gedaan voor een marathon voor begin dit jaar. Maar omdat ik kort er voor verkouden werd en de training op het laatst niet goed uitkwam tot de wedstrijd, werd ook dit niet haalbaar.

En toen kwam mijn huidige baan in maart. Dit gaf me meer rust en  regelmaat. Vrij laat dit jaar in mei begon ik op de fiets naar werk gaan wat ik uitbouwde naar gemiddeld 3 x per week. Voorzichtig pakte ik het hardlopen er bij en in augustus zelfs het zwemmen. Dat laatste was belangrijk om te durven denken aan een triatlon wedstrijd. En wat bleek, mijn 2 jaar oude blessure in mijn schouder was weg en ik kon wekelijks een rondje Henschotermeer zwemmen. Mijn sleutelbeen bleek al die tijd scheef te staan. Na een paar keer pijnvrij zwemmen wist ik zeker dat ik wel weer een 1/8e triatlon aan zou durven en zo kwam 3 september op de agenda. Een triathlon in eigen gemeente, Keistadtriathlon Amersfoort. Helemaal mooi om lekker vlakbij huis te gaan doen.
Vorige week zondag was het zover en alle omstandigheden waren perfect. Het weer, ik voelde me goed, erg leuke ambience met de Koppelpoort, zwemmen in de Eem. Een afstand waar niet veel mis kon gaan. Tevens verwachte ik niet veel meer van me en was ik blij als ik voor 1u30m binnen zou zijn. Ik was er notabene even helemaal uit geweest. Verder besloot ik het lekker simpel te houden. Ik liet mijn racefiets zich zelf zijn zonder het ombouwen met een ligstuurtje en ander zadel met zadelpen. Ook de wetsuit liet ik thuis. Voor deze afstand vond ik het verlies in tijd wel te verwaarlozen tegen het gemak zonder een wetsuit en ligstuur.


Niet ruimer en relaxter in mijn tijd bereidde ik zondagochtend mijn spullen voor en fietste ik op gemak naar Eemplein. Daar zette ik ontspannen de spullen neer alsof ik niet weg geweest was en genoot van de locatie waar je normaal andere dingen doet dan zwemmen, fietsen en lopen. Het was een zonnige ochtend met een heerlijke temperatuur.

In de eerste heat van de 1/8e afstand startte ik om 10:30u. Strategisch stelde ik me in het midden bijna achteraan in het zwemveld. In de voorste linies zou ik compleet overzwommen worden dus dat had geen zin. Achteraf weer een uitstekende keuze en naar 150 meter kreeg ik over links, nadat ik wat mensen had ingehaald, ruimte om mijn ritme te zwemmen. En voor ik het wist was had ik 500 meter weer opzitten.

Op de fiets knalde ik met lekker tempo het parcours op om in de eerste kilometer meteen 5 mensen in te halen. Ik had een lekkere tred en het gaf me veel voldoening om een aantal vrouwen al gauw voorbij te gaan alsmede wat tijdritfietsen en een aantal mannen. Het fietsonderdeel is dan ook altijd wel mijn meest favoriete onderdeel.
Het was heerlijk om het parcours te kennen en zo probleemloos alle bochten goed te nemen. Het was een fijn parcours en na 22km reed ik in 39 min al naar parc fermee en dat viel me totaal niet tegen. Ik kon aan het lopen beginnen. Mijn eerste gelletje had ik 20 min voor zwemstart ingenomen, de 2e op de fiets op ongeveer 18km. Zo hoefde ik die niet in te nemen tijdens het lopen. Aan het begin van het parcours stonden ze al met water wat ik over mijn hoofd gooide wat heerlijk was.

Het lopen ging eigenlijk heel goed maar ik moest wel weer wennen aan de hoge hartslag en was bang dat ik dat niet lang zou volhouden en vooral erg zou afzien. Dat laatste wilde ik niet en dus zocht ik een lekker tempo. 2 rondjes van 2,5km en dat was voor het moraal lekker. Voor ik het wist kon ik in het 2e rondje aftellen en zonder te diep te gaan liep ik op de finish af waar ik tot mijn verbazing zag dat ik rond de 1u20m eindigde. In de eindstand was ik 6e van de 45 dames geworden in de categorie 40+. Kijkend naar de tijden van het podium zat daar nog een flink gat van ruim 7 minuten die ik niet had kunnen halen ook niet met de vorm van 2 jaar geleden naar mijn idee. Dus was ik compleet tevreden en blij weer mee gedaan te hebben en het nog te kunnen.

Zonder veel ambitie en verwachtingen hoop ik volgend seizoen weer een beetje het triatlon op te pakken op de 1/8 en OD afstanden. Het blijft een heerlijke sport en het blijft kikke.

Ik gebruik al sinds 2 jaar geen hartslag meer en train zonder vast schema. Dat bevalt prima.

UITSLAG: 1u21m01s | 6e van 45 | 40+ | nr 181| GARMIN

Geen opmerkingen:

Een reactie posten