woensdag 27 mei 2015

Halve van Nieuwkoop, half aan gewerkt

Aankomende zondag 31 mei staat de Halve triathlon van Nieuwkoop op het programma en ik ben er redelijk relaxed onder met deze eerste wedstrijd van het seizoen. En dat terwijl ik nog maar half de tijd heb getraind. Na een gekke wintermaand met een nog gekkere trainingsvoorbereiding waar lichte blessures en achteraf gezien slome trainingsschema voor een marathon me niet bijtijds op de rit kreeg, voel ik me OK onder de omstandigheden.

Eind vorig jaar begon ik met dieper ademhalen in mijn looptrainingen en met de koude douche en ademhalingstechnieken van de Wim Hof Methode (WHM). Ik had hoge verwachtingen die uiteindelijk niet waargemaakt werden. Er kwamen geen snellere tijden in het lopen. Ergo het werd zelfs langzamer. Tijdens Midwintermarathon van Apeldoorn op de 25km afstand werd dat nog even bevestigd in resultaat. Nee ik heb heel lang getwijfeld over de WHM en het loopschema voor de marathon. Natasja, mijn vrouw, zei al snel, je loopt niet in je energie en het ontmoedigt je. Je moet je eigen ding gaan doen en dan maar intensiever ongeacht het schema. Afin, toen er ook nog 1 slechte loop kwam, 3 wkn voor de marathon en mijn 3e blaar op de kleine teen verscheen, besloot ik terug te trekken uit de marathon van Rotterdam.
Vervolgens genoot ik, begin april, 1 volle week van onze vakantie in Normandie waar ik van alles at en dronk zonder restricties en sporten en WHM opzij had gezet. Dat was TOXEN en SLAKKEN van de bovenste plank wat heerlijk was en me even helemaal resette.

Na de vakantie begon ik met trainen op alle disciplines: zwemmen, fietsen en lopen. En het lopen deed ik meteen op mijn manier. Dat gaf een fijn gevoel. De schouderpeesblessure bij zwemmen hield me nog af van veel zwemmen.
Het duurde tot eind april dat ik in mijn trainingsritme kwam wat een beetje op een triathlon trainingsschema begon te lijken. De routine moest er nog inkomen. Uiteindelijk lukte dat in mei maar dat is nu redelijk krap voor de halve triathlon van Nieuwkoop. Maar met minimale trainingsuren probeer ik Nieuwkoop te doen met doel de finish te halen en te beleven als training. Die gedachte geeft rust en voelt goed. Oja en uitstappen mag (DNF).

Ik verwacht geen PR of mooie tijd maar dat hoeft voor mij niet. Wel ben ik reuze benieuwd hoe ik het ga doen met de voorafgaande trainingsuren. Ik weeg 4 kilo zwaarder dan vorig jaar wat effect heeft op looptijd. Daarentegen valt de ademhalingstraining en WHM eindelijk op z'n plaats met sporten. Dankzij het dieper ademen tijdens lopen, fietsen en meer longinhoud bij zwemmen zal ik een veel beter figuur slaan aankomende zondag in vergelijking met de gemaakte trainingsuren. Ook de yoga en stretch oefeningen die ik een paar x per week doe dragen bij aan een beter lijf merk ik.
Tevens herstelt het lijf sneller of is er minder herstel noodzakelijk. Wel moet mijn lijf duidelijk wennen aan trainingsuren van 8,5 uur per week gezien mijn oplaadbare energie behoefte.
Het is heel gaaf te merken dat extra zuurstof nu eindelijk bijdraagt bij sporttrainingen en zich terugbetaalt in resultaat. Tijdens de trainingen voorzie ik het lichaam van meer CO2 door dieper te inhaleren en ontspannen uit te ademen. De diepere ademhaling is al routine geworden. Tijdens het fietsen gebruik ik het dieper ademhalen in D1 als herstellen tijdens het fietsen, zeker na interval of intensieve trainingen. Heel effectief!
Zo had ik afgelopen maandag een looptraining (na maanden weer een 18km) waarbij ik na elke 6km intenser liep, van D1 naar D2 naar op de een na laatste kilometer een sprint in D3. In die kilometer moest ik mijn ademhalingsritme loslaten en sneller en dieper inademen, maar de kracht die tevens vrij kwam en het gevoel van zuurstof toevoer in mijn lijf voelde geweldig. Na 17 km was ik dus nog helemaal niet uitgepierd en genereerde ik met gemak kracht en snelheid.

Dat ik mijn discipline in trainen wat was verloren heeft ook wel te maken gehad met de onregelmaat die ik momenteel heb in mijn leven. Er zijn zoveel dingen wat mij bezighoud, zoals werk zoeken, besparen op kosten (consuminderen),  spullen verkopen, hypotheek herzien, vormgeving aan levensinstelling, welke concessies ga ik straks doen, milieubewust blijven, zwerfafval (#zwerfie) opruimen.  En ondanks dat ik door mijn werkeloosheid zeeën van trainingstijd heb had ik dat niet in mijn hoofd en mijn gevoel. Het is ook sinds vorige maand dat ik het 'Schuld' en 'Schaamte' gevoel eens van me af heb geschud. Naar de buitenwereld ben ik optimistisch en positief en maak ik er het beste van ondanks mijn WW uitkering, en zo voelt het ook met uiteraard af&toe een dip als een baan toch niet op mijn pad is gekomen. Dan knaagt er altijd wel de schuld in me en met schaamte over wat ik doe zoals oa. zwerfafval oprapen maar waar ik me eigenlijk erg goed bij voel.
Ik ben mijn leven aan het vormgeven met een nieuwe levensstijl die past in een toekomst waar ik werk zal 'moeten' aanpakken wat minder oplevert of wat misschien totaal anders is als wat ik hiervoor gedaan heb.
Het loslaten van schuld en schaamte heeft vast ook bijgedragen dat ik nu weer in mijn trainingsritme ben gekomen en dat prestatie onder de gemaakte uren weer voortgang geven. Het moraal is terug en de moed ook ... rest me te gaan genieten van het komende seizoen dan maar zonder PR. Daar heb ik nog jaren de tijd voor. Maar ook daar zou het niet perse om hoeven te draaien ... de belevenis is wellicht wel het hogere goed. En dat laatste ongeacht de voorbereiding goed inpassen is een interessantere uitdaging.

Gelukkig zijn de meeste puzzelstukjes op z'n plek gevallen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten