dinsdag 25 januari 2011

Lid van een wielerclub (CT WT)

Zo, nog net voor mijn 42e besloten lid te worden van een wielerclub. Wie had dat gedacht …
 
Nu ben ik liever op mezelf met fietsen hoewel ik de laatste jaren wel gemerkt hebt dat met een toertocht het wel erg leuk is om in pelotonnetjes te rijden. Groepjes fietsers die veel meer vaart maken dan als je alleen fietst. Dat is best lekker maar het op elkaar wachten als iemand een lekke band heeft of gezamenlijk een pitstop maken bij de ravitaillering (voedselbevoorradingspost) vind ik helemaal niets. Dus wat doe ik, ik pik aan bij een groepje en zodra deze stoppen bij de 1e voedselbevoorradingspost sjeez ik door in de hoop een nieuw groepje te vinden en anders met mezelf verder te gaan. In het begin ook van mening dat je het vooral zelf moet doen want dan doe je het ook echt zonder hulp van anderen. Inmiddels daar het principe in eigen belang bijgesteld (een hoger gemiddelde snelheid).

Ik heb geen echte redenen om bij een wielerclub lid te worden. Elke week in een groepje trainen hoeft niet want ik fiets net zo lief alleen. Wel vind gezamenlijke initiatieven leuk. Dus zo nu en dan een gezamenlijke toertocht of ontmoeting.

Nu zit ik voor informatievergaring, ervaringsdeler en als mijn eikwijtkunner al een tijdje op het wielerforum van http://www.wielertoerist.nl/ (ook wel www.wijntoerist.nl). Dit forum is DE plek om allerlei info over wielrennen te vergaren maar ook om je ervaring te delen met gewillige toehoorders die snappen waar je het over hebt en die dezelfde passie delen. Sterker nog, bij dit forum kan je meedoen aan een afvalrace waar je wekelijks kan opgeven hoeveel je afvalt tot je geplande gewicht in juni van dat jaar. Ook kan je elke keer je trainingen, doelen en prestaties opgeven en bijhouden. Zelfs sportactiviteiten die niets met wielrennen te maken hebben maar wel laten zien dat je de winter sportief doorkomt. Kortom een virtuele wielerclub. Ideaal voor mij …

Lid van het forum was ik al en werk inmiddels ook mijn trainingen en gewicht bij op dit forum. Alleen nog die stap om ook lid te worden bleef uit. Gezien ik de laatste maanden wat actiever werd op het forum en ik ervaringen lees van de clubleden begon het wikken en wegen. Voor de duidelijkheid, het forum is voor iedereen en dan ben je WT (wielertoerist). Maar je kan ook clublid worden (officieel geregistreerd bij KNWU met of zonder licentie) en dan ben je lid bij CT WT (verbonden aan het forum). Je kan dus forumlid zijn met of zonder lid te zijn van de wielerclub.

Afin vorige week was ik eruit met mezelf, ik wil lid worden van de club. Ik wil graag af&toe meedoen met de activiteiten die georganiseerd worden maar vooral wil ik in het clubtenue rijden van CT WT (Cycling Team WielerToerist, website) als ik aan toertochten meedoe. En ik heb er al een aantal op de agenda staan waar ik dat shirt dan kan tonen :-) : ao. Steven Rooks Classic, Ardechoise & Limburgs Mooiste.

De kleding is besteld, ik ben lid en ik ben heel blij. Gisteren ben ik 42 geworden en vind het stoer dat ik toch nog aansluiting heb gevonden bij een wielerclub.


CT WT op twitter: http://twitter.com/#!/ct_wt


vrijdag 21 januari 2011

Flirten met de binnenring

Gisteren weer geschaatst bij de Vechtsebanen in Utrecht nadat ik er 2 december 2010 voor het laatst geweest was. Sinds Flevonice mijn favorietste plek is om te schaatsen kom ik niet meer naar Utrecht. Gisteren kon Flevonice niet het mooiste ijs bieden en besloot ik maar weer eens af te reizen naar Utrecht. Mooie gelegenheid om het bochtenwerk te oefenen.

Vanaf het 1e rondje merkte ik dat ik totaal anders schaats met 1,5 maand geleden op de Vechtsebanen. Ik ben echt vooruitgegaan zeg! Dat is in snelheid, achterelkaar doorschaatsen en zowaar de bochten gingen na 1 rondje al snel goed. Al gau kon ik de bochten compleet kon nemen met pootje over. Een nieuwe mijlpaal! Ook was ik veel minder bang om uit te moeten wijken voor schaatsers. Mede door de snelheid kon ik de bocht compleet nemen. Wow dat had ik niet verwacht. Ik ging er van uit dat ik een avondje nodig had met pootje over.

Verder schaats ik nu continu op de middenring. Even uitleggen voor niet schaatsers ...
De 400 meter baan heeft een buiten- en binnenbaan en nog een binnenring.

Buitenring (buitenbaan): is voor beginners, en degene die les nemen schaatsen.
Binnenring (middenbaan): waar het bij Sven fout is gegaan op de 10km met Olympische spelen, is de baan waar de gevorderde, de schaatser met meer vertrouwen zich bevind. En degene die de lessen voor gevordenen in uitvoer brengen.
Binnenring: is de ring waar je schaatsers altijd ziet inrijden (op tv) als op de binnen- en buitenbaan de wedstrijden gereden worden. Overigens in het echt ziet het er heel dicht op elkaar uit in vergelijking met tv, maar dit terzijde. Waar was ik? Oja, de binnenring is dus de ring waar de sport schaatsers zich bevinden en degenen die zich daar durven te mengen. Hier heb je ook het peloton (groep van schaatsers).

Ik zit momenteel te flirten met de binnenring. Ik blijf tegen de blauwe ring (scheiding binnen- en middenring) schaatsen. Kan nog niet mee met het peloton want die gaan te snel, maar kan wel al lekker de bochten met pootje overnemen en zo weer doorschaatsen. Niet dat het er bij mij technisch goed uitziet. Dat komt vast later wel.

Op het eind van de avond vond ik een schaatster van mijn niveau die al net wat constanter de rondjes wist te maken. Aan haar goed weten te klampen waarmee ik in de bochten al meer kon afzetten en ook mooi in een ritme kwam voor de rechte stukken. Op die momenten voel je je een beetje een Sven Kramer die heel mooi de bochten insnijdt en weer uitkomt.

1,5 uur schaatsen was weer leerzaam en de binnenring lonkt. Nu nog de verdere ontwikkeling in techniek en snelheid en dan zal het doel niet al te ver weg zijn.

donderdag 20 januari 2011

1e rit, 1e val

Gisteren mijn racefiets bij de fietsenmaker opgehaald en die zag er weer helemaal mooi uit. Zo mooi dat ik weer helemaal verliefd ben en niet kan wachten om met hem te gaan fietsen. Dus waarom niet meteen mijn 1e rit naar werk en tevens mijn 1e rit van dit jaar.

Vanochtend stond ik bijtijds op en zocht alle spullen bij elkaar. Tjonge dat zoeken duurde al met al een half uur. Daar zit nog geen ritme in. Hier aan denken, daar aan denken oja en dit niet vergeten en dat niet vergeten. Afin, alsnog bijtijds op pad. Echter mijn fietsenteller gaf niet goed weer toen hij op de docking station (Sigma ROX 9.0) zat van de fiets. Die batterijen ga ik dan nog wel vervangen en met mijn Nokia E75 en sports-tracker dan maar de afstand en tijd bijhouden. Niet echt een lekker begin zo. Maar goed, eindelijk op weg en dat voelde lekker. Weer op mijn vertrouwde Pinarello Galileo, op mijn vertrouwde route naar werk.

Na 2 km in de polder voelde ik mijn achterband beetje glippen, bij de 2e keer reed ik al voorzichtiger. Na 8km kwam ik glansrijk door de polder totdat ik net onder het viaduct bij A1 bij Eembrugge de weg opstak. Daar plots glipte ik van links naar rechts en smak boem op de grond. In die split second nog denken hoe ik het voordeligst kon vallen om de fiets niet te veel te beschadigen. DIE WAS NET WEER NIEUW!!! Niet dat dat nog kon overigens, ik lag al.

Opgekrabbeld en schade aan lijf was een schram op de rechter elleboog en momenteel een opkomende blauwe plek aan de binnenkant linkerdij. Daar ging het stuur nog in bij de val. Verder is het nog afwachten waar het lijf zich gekwetst voelt.

De fiets liep aan en doorgaan naar het 2e stuk door de polder durfde ik niet meer. De fiets aan een inspectie onderworpen, de remmen recht gezet en geconstateerd dat er geen slag in de wiel zat. Toen niets meer aanliep ben ik heel rustig teruggefietst naar huis.

Bij thuiskomst zag ik overal bevroren ramen van auto’s. Er was meer licht. Jeetje had ik dat geweten dan had ik het sowieso niet aangegaan.

Inmiddels van de schrik bekomen en van de teleurstelling. Nu schijnt de zon, stralend … en ik zit op kantoor. Hopelijk komt er snel een mogelijkheid dat ik met mijn geliefde fiets buiten kan fietsen.

maandag 17 januari 2011

3,5 jaar op een Pinarello

 Afgelopen zaterdag onze racefietsen weggebracht voor een winterbeurt bij Rijwielhandel van Hoeijen in Amersfoort. Aanbieding 75 euro per fiets: schoonmaken en nieuwe bekabeling. Vorig jaar werd me al verteld dat de tandwielen aan vervanging toe zijn maar dat ik er nog wel een seizoen op zou kunnen fietsen. Dat ook gedaan.

Wetende dat ik onderdelen zou moeten laten vervangen dit jaar, zat ik al te dromen over een toekomstige (2e) fiets (zie mijn vorige blog: Wensenlijstje: fiets met mijn eigen naam ipv een italiaan). 

Mijn 1e toertocht op mijn Pinarello Galileo

Mijn huidige racefiets, Pinarello Galileo en in bezit vanaf 24 juni 2007, zou ik vanaf dit jaar voorbestemmen voor woon-werk verkeer. De 2e fiets, met de naam Rose van Roseversand, zou dan vanaf dit seizoen dienen voor de mooie uitdagingen zoals beklimmingen en toertochten. Echter en een fiets laten opknappen EN een nieuwe racefiets aanschaffen zou budgettair lastig worden dit jaar. Toch ging ik er van uit dat de nieuwe racer er sowieso zou komen.


Vandaag werd ik gebeld door van Hoeijen. 'Die Pinarello heeft nogal wat mankementen.' 'O' zeg ik. Ik dacht dat er hooguit wat tandwielen zouden moeten worden vervangen. 'Ja het balhoofd zit vast, je wielaandrijving achter is beschadigd en je tandwielen en ketting moeten vervangen worden' ... even stil ... 'Wat kost dat?' 'Tja, dan komt u op 334,95 euro'... Slik aan deze kant van de telefoon. Dat had ik nou ook niet verwacht. 'Kunt u me even uitleggen wat er nou mis is met dat wiel? Want vorig jaar nog nieuwe set opgezet.' Dit wordt uitgelegd ... en uiteindelijk 'Maar de winterbeurt zit ook in de prijs en alles compleet'. O gelukkig denk ik. 'Maar dan is de fiets helemaal goed want verder is hij prima in orde'. 'Dus dan hoeft er geen nieuwe groep op en alles van Ultegra en woensdag klaar?' 'Ja en dan maak ik ook de bidonhouder vast die los zit.' 'O' zeg ik weer 'maar die is toch niet meer te maken? Menig rijwielwinkel waagt zich er niet aan want dan zou het alu frame beschadigd kunnen worden?' 'Die hebben er geen verstand van, ik heb de spullen en zal dat voor uw vastzetten.' 'Nou' zeg ik 'dan graag laten uitvoeren'.


Ik was overtuigd. Naar 3 rijwielwinkels geweest te zijn is er nu een zaak die mijn bidonhouder (de voorste) gaat vastmaken en ik vroeg er maar niet meer om. Er was mij altijd verteld dat deze niet te repareren was. Tot op heden had ik de houder vast met tie wraps. De schroefplek was dolgeraakt een aantal jaren geleden. Tja dan kost het wat maar ik krijg nu weer een volmaakte fiets terug, dus ja dan geen 2e fiets met de naam Rose dit jaar. Die laat ik nog maar even op zich wachten en zetten we in de koelkast. Dan wel verder het hele seizoen met mijn 1e racer waar ik inmiddels van ben gaan houden. Wij hebben al menig cols bedwongen. Op 18 juni 2008 ben ik op deze Pinarello Galileo (alu/carbon) cinglĂ© (nr. 2128) geworden (3x Mont Ventoux beklimmen op 1 dag). Dus ja dan zit daar liefde in.

Enige wat ik nog nodig heb voor het nieuwe seizoen: nieuwe Gonso zeembroek & een nieuw zadel ... oja en nieuwe handschoentjes ...
Posted by Picasa

woensdag 12 januari 2011

Wensenlijstje: Fiets met mijn eigen naam ipv een italiaan

Het wielerseizoen is nog niet begonnen maar het begint zo af&toe wel te kriebelen met de temperaturen boven nul en zo nu en dan een zonnetje. Hoewel ik helemaal in het spinnen en schaatsen ben om sportief te kunnen overwinteren verlang ik toch ook wel naar mijn nieuwe uitdagingen voor dit jaar op de racefiets.

Maar mijn fiets staat nog binnen en zal eind deze week weggebracht worden voor een winterbeurt. Dan wordt hij helemaal uit elkaar gehaald en schoongemaakt. En dan verwacht ik dat de fietsenmaker gaat zeggen dat het nu toch echt wel tijd is om mijn crankstel en cassette te laten vervangen omdat de tandjes versleten zijn.

Pinarello Galileo is mijn fiets waar ik al vele toertochten mee heb gefietst en cols bedwongen. Je gaat van zo'n fiets houden ook al is hij aan het slijten.

Dus wat gaan we doen als de fietsenmaker zegt dat er onderdelen vervangen moeten worden? Ga ik dan deels mijn Shimano Ultegra vervangen of vervang ik hem gelijk met een nieuwe complete groep. Om dan vervolgens meteen van de triple af te gaan en over te stappen naar de compact. En neem ik dan de Shimano 105 om deze fiets in de toekomst voorbestemd te laten zijn voor enkel woon-werk verkeer in het vroege voorjaar en najaar? Mede omdat deze fiets niet tot grootse prestaties hoeft te komen en hij verder mag slijten door alle viezigheid in die periodes? En desnoods nog eens op een Tacx op zolder komt te staan? Het is wikken en wegen en deze laatste afwegingen met het oog op een nieuwe fiets, een 2e fiets.

Want ja ik heb per ongelijk in het maandblad FIETS gelezen over een nieuwe fiets van winkel Roseversand. Die hebben hun nieuwe lijn van fietsen van naam veranderd. Vanaf dit jaar heten ze geen Red Bull meer maar Rose.

Nou dat is toevallig dat ik Rose heet en gezien de fietsen van Roseversand altijd zeer goed beoordeeld worden lijkt mij het dan ook meer dan logisch dat mijn nieuwe volgende fiets van hun komt. En dat terwijl ik altijd in mijn hoofd had om bij de Italianen te blijven.

Mijn oog is gevallen op de Rose Pro-RS-3000

Mijn Raad van Commissarissen (partner Natasja) heeft uiteraard ook zeggenschap in de aanschaf, budgettair gezien. Die kijkt me nog bedenkelijk aan en dus ben ik aan het wikken en wegen.

Als eerste maar eens mijn fiets rijklaar krijgen, afwachten wat de fietsenmaker wilt vervangen wat nodig is en tot de echte uitdagingen nog maar even dromen over mijn toekomstige nieuwe racefiets: Rose