woensdag 28 december 2011

Nieuwe drive


24 dec. 2011 toch nog op de fiets buiten

Maandag 3 oktober was de laatste blog. Na mijn laatste trap op het pedaal tijdens de CT WT clubkampioenschappen is bij mij de sportiviteit in lijf en geest ontsnapt. Zelfs op deze blog heb ik niets meer gedaan. De wedstrijd was eigenlijk teveel geweest na de Monstertijdrit. Niet dat ik er spijt van heb maar ik had wel graag doorgepakt met het sporten tot in de winter. Nu sport ik nog wel maar de drive ben ik kwijt. Met af&toe hardlopen, spinnen, tacxen of zelfs buiten fietsen kom ik momenteel magertjes de winter door. Wel komen nu gelukkig de drive prikkels terug, zeker na het lezen van de blogs van andere sporters op www.bikeplanner.com en wielerforum: www.wijntoerist.nl En dus sta ik misschien vandaag weer op het punt van een omslag. Genoeg reden om weer eens aan mijn blog te beginnen.

Terugkijkend op 2011 heb ik uiteindelijk een goed sportief jaar gehad op de fiets ondanks dat sommige gestelde doelen niet gehaald zijn (afstand Ardechoise en LM 250km). Gelukkig zijn er ook doelen bereikt waar ik in het begin van het jaar nog niet aan had gedacht (Tijdrijden en wedstrijdjes). Dat beloofd wel wat voor het komende seizoen in 2012.

Binnen thuis tacxen
Helaas staan de schaatsijzers nog in de tas en heb ik me nog steeds niet op glad ijs begeven en lukt het me ook niet om een goed core trainingsdiscipline op te bouwen met de Swiss ball en de gewichten. Wel loop ik al de 5km afstand paar keer per week en begin ik te wennen aan mijn Tacx thuis. Als het weer zo blijft laat die elfsteden maar weer zitten voor dit jaar en zal ik hopelijk vroeg in het seizoen buiten gaan trainen want op 15 april doe ik mee aan de tijdrijderscup van 40,85km in de Flevopolder. Daar wordt verwacht dat ik die afleg met een gemiddelde van 35km/pu. Ik ben benieuwd zo in het begin van het seizoen maar is een goed 1e doel om naar toe te werken.

Hopelijk storen de buren niet aan het Tacx geluid tot die tijd …


maandag 3 oktober 2011

Koersdoop en wonderolie

De dag na mijn koersdoop tijdens de Clubkampioenschappen van CT WT smeer ik deze ochtend mijn bovenbenen in met wonderolie Minyak Kayu Putih. Te verkrijgen bij menig toko in de buurt of anders via internet. Ik smeer deze olie op mijn benen meestal voor het slapen gaan als ik die dag heel inspannend heb gesport. De olie helpt te voorkomen dat mijn benen onrustig worden en dat ik er onrustig van slaap.

Gisteren was ik zo moe in bed dat ik het vergeten was en vanochtend bij het opstaan waren mijn benen onrustig. Dus maar meteen deze olie opgesmeerd. Het werkt perfect, ruikt niet al te sterk. Een aanrader ;-)
Tja koersen ... daar heb ik het hele jaar over lopen wikken en wegen. Wil ik het doen, wil ik het niet doen. Moet ik het wel of toch maar niet doen. Ik stelde het uit of stelde het af en ging me focussen op Tijdrijden. Maar nu stond in de agenda de clubkampioenschappen van CT WT op 2 oktober met aansluitend BBQ. Een mooie gelegenheid om de leden wat meer te leren kennen en een aantal van het wielerforum in het echt te ontmoeten. Dus me ingeschreven. Dan zou ik er ook aan geloven om met de koers mee te doen.

Parcours De Nedereindse Berg
Gisteren ging het gebeuren op de Nedereindse Berg in Nieuwegein. Na een fantastische mooie dag had ik er eigenlijk niet zo'n zin meer in. Was ook een beetje fietsmoe maar de clubleden ontmoeten en een sociaal gebeuren besloot me toch te gaan. Nog overwogen om het fietsen te laten schieten maar nam de fiets toch mee. Zo laat mogelijk vertrok ik van huis om me precies om 16u te melden, mijn rugnummer op te pikken (nr. 41) en om te kleden om zo snel nog in te rijden op het parcours.

Het parcours was toch wat anders dan verwacht. Het parcours had een klimmetje ... ooo nee heh ...

Net na 2 rondjes ingereden te hebben gingen ze al van start. De A-klasse (licentie en hardrijders) groep startte eerst met ongeveer 20 man + 1 dame (Ilona Valkenburg) en ik mocht samen met een andere dame, Sandra, starten in de B-Klasse (niet-licentiehouders). Laatste een groepje van 10 personen. We startten 1 minuut later op de A groep om 16:31u.

Met het op het laatst weggaan van huis ontdekte ik tijdens het rijden dat ik niets te eten bij me had. Het laatste was een appel en ik had geen geld bij me. Vlak voor de start vroeg ik of iemand nog een reep bij zich had en kreeg ik van ChrisN een hap van zijn reep. Mede met dit warme weer zou ik het niet halen als ik niets meer tot me nam. Bang voor en hongerklop.

We fietsten weg en reden 1 rondje geneutraliseerd. Heel fijn want ik had geen flauw idee hoe snel we zouden rijden. Na 1 rondje gingen we knallend op de klim en zag dat de teller makkelijk op 36km/pu stond ... mijn hartslag allang in mijn keel. Jeetje wat gaan we snel als groep en poe wat is dit hard werken.

B-Klasse
Ik kon na 2 rondjes niet meer in het midden staande houden en bungelde al achter. Ik wilde al lossen maar bij het 3e klimmetje zat ik nog bij de groep en dus maar door en uitstel van executie. Inmiddels had ik het idee dat Harm Jan en Sandra er al af waren en dat was een prettige gedachte dat ik niet de enige zou zijn. Later bleek dat Harm Jan een lekke band had gekregen.

Ok bij de 4e klim dan zou ik laten lopen maar besefte ook dat je dan je snelheid kwijt was en met 6km/pu minder zou fietsen. Maar goed dit een uur volhouden zou helemaal niet meer gaan. Kijkend op mijn teller piekte mijn hartslag naar nieuwe records, ik zag 194, 197 op de teller.
Afin ik knal (nouja knal, stoemp pijnlijk) met de groep de klim op en weer zit ik er nog aan. De bochten met de groep door gaat best redelijk goed. Dus weer een rondje maar ik was echt al op het eind van mijn latijn. Ik zag dat we pas 15km er op hadden zitten nog lang niet de helft van de tijd gezien ons gemiddelde. Dus de 5e x op de klim zou echt mijn laatste zijn.
Als laatste in het wiel bungelend

Bij het aangaan van de klim zit ik opeens achter Martin (MEG) en denk nu er langs en met al mijn kracht erop. Dat lukte maar met gevolg dat ik op de top meteen geparkeerd stond. Het was over en uit. De groep die ik achter me liet in de klim vloog me voorbij over de top. Ik hijgend als een paard had zojuist zelfmoord gepleegd. Maar ik ging er sowieso van uit dat ik na deze klim alleen zou doorfietsen. Weg tempo en terug naar je eigen basis.
'I die a thousand deaths'

Tijdens het alleen rijden overwoog ik af te stappen, maar trapte door en ieder rondje dat ik die klim weer had ging ik met pijn omhoog. Daar waar ik eerst met 36 omhoog ging met de groep ging ik nu alleen, in middenblad, met 23km/pu omhoog. Wat een verschil zeg ... dus ja waarom niet lekker afstappen en gaan kijken langs de kant. Lekker weertje, drankje erbij en kijken hoe de echte kanjers het doen.

Sandra
Echter kreeg ik Sandra in het vizier. Die had ik inmiddels op 1 rondje gereden. Langzaam naar haar heen gefietst met de gedachte dat we dan samen zouden rijden. Bij haar aangesloten herstelde ik achter in het wiel en nam na en tijdje over voor kopwerk. Plots komt de A groep voorbij met Sandra als laatste in hun wiel. Huh zij daar??? Oooh zo doe je dat. Dus volgende keer doe ik dat ook, bij de B groep die nog voorbij zouden moeten komen.

Sandra moest ook al snel lossen in de A en fietste weer voor me. Inmiddels had ik mijn teller op tijd gezet en zag dat we nog 15 minuten moesten en dus ging ik kijken hoelang ik van klim naar klim deed om zo te weten hoe vaak ik die stomme klim nog moest doen want die deed pijn. Gelukkig had Sandra er ook moeite mee en had ik haar al weer bijgehaald. 1 rondje was ongeveer 4 minuten.

Plots kwam de B groep langs en ik pikte aan, net als Sandra, en we gingen hiermee de laatste 2 rondjes in. Ik kon ook goed meekomen en ook de mannen gingen de klim niet heel fris meer aan totdat we hem in de laatste ronde namen. Toen ontketende wat in de voorste linie, maar de groep bleef redelijk goed bij elkaar en ik kon mee, bungelend achterin. In de afdaling naar de finish gaf ik alles, haalde nog Alwin in en was blij over de streep. Maar Alwin riep dat ik nog 1 rondje moest, ik kon nog niet uitrijden. WAAAAAAT??? Ik ben net doodgegaan over de streep, alles is er uit geperst. De dames moesten nog 1 extra rondje. Ik bleef doortrappen en Alwin gaf aan dat hij mee bleef rijden met me. En met mentaal support van Alwin en met mezelf in conclaaf dat ik dit echt niet leuk vind reden we naar de finish waar ik weinig aanzettend over heen fietste. Rustig met Alwin nog allerlaatste ronde uitgefietst en ik was blij dat het erop zat. Pfff dit is koersen ... niet leuk.


Gezien de weinige vrouwen (3 in totaal) waarvan Sandra en ik als niet licentiehouders, was ik als 1e dame geklasseerd en had podiumplek met mooie bloemen en een mooi aandenken.

Heerlijk douchen en omkleden en aan een reuze gezellige BBQ met de leden. Het was top en fantastisch georganiseerd. Ook het parcours is mooi. Volgend jaar weer maar hoop dan wel sterker te zijn. De koers heeft me alweer meer doen begrijpen hoe het zit met fietsen in een groep, wegspringen of vooral niet. Vooral dat laatste, verstoppen in en groep begrijp ik heeeeeel goed.

Alle FOTO's mede mogelijk gemaakt door Arjan

woensdag 28 september 2011

Monstertijdrit de kop is eraf


Ik was redelijk goed voorbereid. Had de laatste duurtrainingen met veel tegenwind afgewerkt. Die windkracht 4 a 5 kon ik nu wel hebben en wist precies hoe ik het in de rondjes (3x 40,85km) ging doen ... en toen werd het 22 graden met ZO2 ...

Niet klagen want dit is prachtweer ... alleen het bracht mij wel even in onzekerheid. Weinig wind is vast anders fietsen en anders je rit indelen. Uiteindelijk hadden we genoeg tegenwind, het waait toch wel in de Flevopolder.

Aangekomen bij de start, met een mooi plekje voor de auto, meldde ik me bij de organisatoren voor mijn startnummer 13. Daar meteen weer forumers van http://www.wijntoerist.nl ontmoet zoals Corniel (organisator), Frenkie en Sge, maar ook CT WT clubleden GerjanO en Concorde. Toch leuk en vertrouwd inmiddels na een aantal wedstrijden bekenden te zien.

Ook even gesproken met Marti Valks (58 jaar) die meedeed. Had haar voor het eerst ontmoet met de TT van Nijeveen op 30 juli. Even lekker aan de babbel maar moest stoppen omdat ik nog maar 15 minuten had om me enigszins in te rijden. Niet dat je heel intensief inrijd voor een Monstertijdrit van 122,55km, maar toch. Dus rustig een heen en weertje over de Kievitsweg in tegengestelde richting van de start/finish.

Om 10.44u startte ik en de organisatie had ons voorzien van MyLaps (tenzij je je eigen hebt) tijdmeting. Naast MyLaps had ik mijn Sigma Rox 9.0 teller met log en registratie en ook mijn stopwatch op scherp staan tijdens het aftellen. Sinds mijn tellertje wel eens andere resultaten geeft dan wat gemeten wordt is de stopwatch de meest getrouwe. Dat bleek ook wel na afloop. Mijn teller kwam op 124km met een gemiddelde van 33,56km/pu. Helaas zijn de feiten anders.




1e ronde van 40,85km ging te snel van start naar mijn gevoel waarbij de hartslag tegen de 171 aanzat en dat terwijl ik het voornemen had rustig in D2 (153-171) te fietsen. Ook met wind mee in het eerste gedeelte zat ik op het lange stuk op de 38km/pu langzaam dalend naar 36 km/pu. Tot ik wind tegen kreeg in het 2e deel waar de gemiddeldes niet tegenvielen. Op de laatste 5km richting de streep voor de 2e ronde ging ik lekker met 38 km/pu. Mijn gemiddelde ging boven verwachting. Ik hoopte immers op een 33km/pu voor het totaal. Nu zat ik al op 34km/pu.


2e ronde waren de benen warm en met wind mee trapte ik lekker 38 km/pu. Tot ik het 2e stuk tegen de wind in begon. Oei dat viel tegen, de wind was iets gedraaid. En gezien ik nog 1,5 ronde moest deed ik op de helft het buffelen gedoseerd. Ik was blij dat ik de laatste 5km van de 2e ronde had bereikt waar ik weer wind mee kreeg. Alleen de benen trapten niet hoger dan 36km/pu dus het liep al terug in kracht. In de verte zie ik Natasja, zwaai en ze moedigt me al fotomakend aan. Leuk dat ze er al is en ik nu op weg naar mijn laatste rondje. Bij het finishen zal ik haar weer zien. Natasja was op eigen gelegenheid op de racefiets gekomen.

3e ronde het beste is er toch al uit want in het eerste gedeelte krijg ik mijn benen echt niet meer op 38km waar ik nog zo op hoopte. Inmiddels ook meerder malen ingehaald en zie ook zelf de eersten kapot gaan. Het mentale stuk was begonnen wat inhoudt veel kletsen tegen jezelf en fietsen naar punten in het parcours.
De laatste 25km gingen in en ik zeg tegen mezelf dat ik nu mag buffelen tegen de wind met alle pijn in de benen en zonder reserves. De beloning is de laatste 5km wind mee naar de finish. Dit helpt me er goed doorheen en de man (nummer 15) die me eerder in de laatste ronde had ingehaald haal ik nu weer in. Hij is kapot en ik houd nog goed stand. Ik kijk niet achterom en fiets door, ik ben met mijn eigen race bezig. Opgelucht dat ik niet kapot ben gegaan buffel ik naar de laatste 5km waar ik met wind mee nog even aanzet en met 40km/pu over de finish kom. Ik ben blij dat ik klaar ben.

Over de finish doen mijn benen heel zeer en ik fiets rustig uit, door naar het viaduct paar km verderop waar ik meteen mijn bidon ophaal. Deze had ik in de laatste ronde genegeerd omdat ik nog genoeg drinken bij me had. De organisatie had ons namelijk de mogelijkheid gegeven extra bidons af te geven die ze op de viaduct dan aan je geven. Goed geregeld! Ik bel Natasja dat ik rustig terugpeddel naar de finish en dan ook klaar ben met uitrijden. Terug bij de finish nog even babbelen met Corniel en bij de dame van de tijdregistratie kijken wat mijn tijden zijn. Leuk, ook nog even facebook vriend en wielerliefhebber Richard M. ontmoet.

Fietsfeiten
Plaats 67 van 77 die finishte van de 90 deelnemers die startten

Afstand: 122,55km
Tijd: 3um41m36s
Gemiddelde: 33,18km/pu

1e ronde: 33,99km/pu - 1u12m06s
2e ronde: 33,11km/pu - 1u14m01s
3e ronde: 32,47km/pu - 1u15m28s

UITSLAG / RANGLIJST / FOTO'S

Volgend jaar weer en dan een PR in de 34,5km/pu :-)

maandag 19 september 2011

1e met tijdrijden niet licentiehouders dames in Vries


Zondag 18 september organiseerde Cycle Sport Groningen een NK Tijdrijden in Vries, daar aan gekoppeld een open wedstrijd voor dames (en heren) Licentiehouders en Niet Licentiehouders. Tot de laatste categorie behoor ik met mijn basislicentie van de KNWU. Omdat Vries in Drenthe ligt plakten Natasja en ik meteen een weekendje Drenthe aan in een B&B in Balloo. Op zaterdag een heerlijk dagje gehad met z'n 2 in de stad Groningen en zondag was dus 'D-Day for me'.

Vanuit Balloo ging ik inrijden richting Vries (+/- 13km) om vandaar maar meteen het TT parcours van 13km te verkennen. Eerst nog even mijn startnummer (108) ophalen wat al mogelijk was vanaf 9.30 en vervolgens het parcours op. Dat was wel nodig want bij de 1e splitsing nam ik al de verkeerde richting. Nog niet alles was afgezet. Goed en wel weer op weg, na bestudering van de plattegrond, komt Janny Kleinjan naast me fietsen. Gezellig samen babbelend ingereden. Zij relaxt en ik op laatst al aardig in mijn D3 zone (hijghijg). Gezien ik nog tijd over had ging ik voor mezelf nog een keer het rondje doen want wilde precies alles weten wat er komt en hoe de wind stond. Het parcours was al bijna droog en dat was fijn gezien dit parcours een bochtig parcours is.



Om 10.52u startte ik als 1 van de 3 deelneemsters van de Niet licentiehouders. Met vorige week in gedachte ging ik het eerste stuk vrij rustig onder omslagpunt (180) wat ik prima volhield tot aan Zeijen waar ik wist dat vandaar een lang stuk zou volgen met wind mee. Mijn gemiddelde zat comfortabel in de 38km/pu wat boven verwachting was. Het laatste stuk zou lastig worden vanwege de bochten en de wind tegen. Dus daar zou ik sowieso snelheid op verliezen.

De laatste 3km waar het de dood of de gladiolen werd ging het eigenlijk best goed en in het dorp trapte ik nog naar de 40km/pu alwaar ik nog 2 bochten moest nemen voor de finish. Ik zie de boog voor me op het kruispunt/drempel en trap de laatste energie er nog uit. 


Na kort uitfietsen rijd ik naar Natasja die met foto en spullen op me staat te wachten. Uhm de finish streep was verderop, zegt ze. Ik kijk en zie nog 20meter verder van de boog een finish streep en een wagen van de jury. GVD%$@*&!! dat scheelt me secondes! Waarom heb ik dat niet eerder gezien bij het inrijden???

Nouja ik probeer me er bij neer te leggen en wacht mijn officiële tijd af:

AFSTAND 13km
TIJD 21:19:86
GEMIDDELDE 36m56s

Wel mooi een nieuw PR wat betekent dat ik in een stijgende lijn zit. Tevreden dus en blij dat de opbouw ook goed ging. Had het niet beter of verstandiger kunnen doen behalve te weten dat de finish streep 20 meter verderop lag. Dat blijft een beetje steken.

Enige tijd later wordt omgeroepen dat de snelste tijd bij de dames Niet Licentiehouders 21:19:86 is door Rose van der Haven ... Heee dat ben ik!!! Dus ik ben nummer 1 van de 3 dames YEAH

2e Jeannette Schram-Moll, ik,  3e Liesbeth Kemkers




Dit voelt als een echte overwinning en een stap in de goede richting. Het seizoen is bijna op het eind dus volgend jaar gaan we verder bouwen en dan maar snel naar de 37 gemiddeld.

Volgende week mijn laatste uitdaging de Monstertijdrit van 122km in de Flevopolder ...

maandag 12 september 2011

Tijdrit in Streefkerk 10-9-11

Yeah yeah yeah, Streefkerk here we come, na Deelen - Hoog Baarlo - Deelen zal ik eens bij jullie een nieuw persoonlijk record gaan rijden ... een echt nieuw vet PR-etje met stiekume hoop op een 37km/pu gemiddeld ... Yeah yeah yeah

Op zaterdag 10 september arriveerde ik om 12:30u na een klein uurtje rijden op de plaats van bestemming en verbaasde me over de schoonheid van dit gedeelte van het Groene Hart. Wat is het toch mooi met die molens hier in het landschap.

Afin, na een korte sanitaire pitstop bij de molen op de dijk net voor Streefkerk was ik er wel weer klaar voor. Hier op de 9,25km moest ik toch kunnen laten zien dat er een PR te behalen viel. Het liep echter anders ...

Ik zag al wat bekenden van het wielerforum en waar ik lid ben via de vereniging CTWT als basislid bij de KNWU. En begroette zo GerjanO (Gerjan Olsder) en Alstro (Cees Tuytel van www.tijdrijden.nl) en dan voor het eerst in het eggie ook nog eens Corniel (organisator van de Monstertijdrit), Ace (Elard de Raad) en ChrisN. Allemaal mannen actief op het forum of lid van de wielervereniging CT WT. We waren dus goed vertegenwoordigd.

Even inschrijven, met de mannen praten en me klaarmaken voor een inrijd rondje. Mijn startnummer 11 (gekke getal). Volgens de mannen moest mijn zadel nog even rechter en mijn tasje kon echt niet mee. De plakspullen konden dus achterwege gelaten worden. Nou dat had ik me dit keer ook wel bedacht ...normaal heb ik er lak aan maar goed ethiek begint ook steeds belangrijker te worden in het wereldje ;-)

Afin, met het inrijden was vanaf de start een oploop naar de dijk. Daar opknallend merkte ik al aan mijn ademhaling dat ik hoog in mijn hartslag zat. Dit was niet echt goed. Dit is pas inrijden! Tijdens het parcours rustig proberen te worden en opgelet waar en hoe het met de wind zat.

Ik had er wel zin in, 9,25km moest te doen zijn even helemaal leeg. Dus sloot ik me bij de start snel aan.

Bij de start schoot ik weg met de ketting op het middenblad en heel hard trappend de helling op. Ik tikte al meteen 194 hartslag en op het grote blad buffelde ik over de dijk. Kijkend naar mijn gemiddelde zag ik 40 en 38km/pu. Dat was mooi alleen zat ik al wel te hyperventileren. Dat was heel apart want ik had het gevoel dat ik nog meer kon maar dat het geblokkeerd was. Het was nu al afzien. Waarschijnlijk noemen ze dit opblazen bij het begin. Maar ik snapte het nog steeds niet want vorige week in Deelen schoot ik ook ongepland hard weg maar hield ik het 18,2km vol. Nu zat ik af te zien en mijn benen deden nog niet eens pijn. Ik kreeg niet alles uit mijn lijf. Bij de 2e bocht was het een korte strook pal tegen de wind. Dat wist ik, maar het viel tegen en het gemiddelde daalde naar 30km/pu. En ik moest nog een 2e helft.

Bij bocht 3 kreeg ik weer wind op zij maar het gemiddelde kreeg ik niet fatsoenlijk boven de 35. Even nog het gevoel dat het gelletje (te laat ingenomen voor de start) er nog uitgekotst zou worden. Corniel (die achteraf een lekke band had opgelopen) schreeuwde me nog toe 'doortrappen'. Ik deed mijn best maar voelde me al helemaal stuk. Op het laatste gedeelte met wind mee naar de finish kon ik nog naar de 42km/pu trappen ... Daar ging mijn persoonlijk PR-tje wat ik ff ging doen ... NIET DUS

Afstand: 9,25km
Tijd: 15m26s
Gemiddelde: 35.93km/pu
Fietsresultaat: bikeplanner

Nee dit was niet mijn dag en die fles wijn van de wine&dine de avond ervoor hakte er zeker in. Gaan we ook niet meer doen. Misschien was het ook wel de warmte. Aan het parcours, de wind en mijn benen heeft het zeker niet gelegen. Ik had zelfs het idee al weer meer kracht te hebben.

Al met al een gemiddelde van 35.93km/pu, niet heel slecht maar een hoge 36 had leuker geweest.

Bij de prijsuitreiking bleek dat we allemaal zo'n beetje in de prijzen vielen van de deelnemers van het forum. Zo ook (gebroeders) Martijn en Sander die mooie tijden reden. Met hun na afloop van de wedstrijd nog kennisgemaakt.

UITSLAG via www.tijdrijden.nl
FOTO's eigen album / vereniging Jan van Arkel
?, Gerjan Olsder (1e Licentiehouder), Sander, ik

Zelfs ik kon de bloemen en prijzengeld in ontvangst nemen. Want ik was de beste van de dames van alle 1 deelnemer. Heel sympathiek van de organisatie wat ik stiekum toch wel leuk vond ... Alleen op de makkelijkste en kortste afstand geen PR rijden deed toch wel een beetje pijn. Mijn eerste ervaring met een minder goede dag.

Op naar zondag 18 september in Vries (DR) waar ik 13km een tijdrit open wedstrijd (tijdens NK Tijdrijden Masters) zal afwerken op een veel lastiger parcours (15 bochten, 2 klinkerstroken). We zien het wel ... tijdrijden vind ik in ieder geval leuk genoeg om me in te blijven ontwikkelen ... Wie weet, wie weet ooit eens in leeftijdscategorie een poging voor WK Masters ... wie weet ...

maandag 5 september 2011

Tijdrijden is wat de klok slaat

Vorige week donderdag 1 september stond de Tijdrit wedstrijd van Schaarsbergen, georganiseerd door WV Reto uit Arnhem, op de agenda. Een 30km tijdrit rondje om Park de Hoge Veluwe. Echter 1 dag van te voren kreeg ik een mail van de organisatie dat het parcours en afstand gewijzigd was. Door wegwerkzaamheden vond de start nu plaats in Deelen naar Hoog Baarlo (Hoenderloo) en terug met een verkorte afstand van 18,25km. Een heen en terug. Inschrijfgeld: 1 euro

Na werk haalde Natasja me op met de auto en met fietstenue en fiets reden we richting Otterloo, vandaar zou ik mezelf inrijden richting Deelen en zo ook de terugweg van het parcours kunnen verkennen. Een parcours verkennen is wel 1 van de belangrijkste dingen bij tijdrijden merk ik. Je weet wat er komt en hoe het loopt en je hebt ijkpunten.

Ruim bijtijds was ik aangekomen en de organisatie was om 18u nog niet compleet. Deelnemers waren magertjes. Ik zag tot mijn vreugd Janny Kleinjan in fietsen, maar zij en ik en nog een dame waren dan ook echt de enige. Tussen mij en Janny is er ook nog zo'n verschil in snelheid dat we voor elkaar niet hoeven te concurreren. Nou ja met 3 dames sowieso podium plek voor mij ... echter het podium ontbrak.

Hoewel ik had voorgenomen dit als een training te zien had ik toch aardig de zenuwen en spanning en wilde ik er weer alles aan doen. Het parcours was heuvelachtig en dat had ik ook nog niet gedaan.

Bij de start werd ik vastgehouden en vertrok met nummer 26. Hoewel ik me had voorgenomen niet te hard van stapel te gaan vloog ik weg en zat snel op 38km/pu met een hartslag van ver in de 180. Dat ging dus niet meer goed komen en ik dacht doorstoempen door totdat het ventieltje langzaam leegloopt.

Heenweg ging reuze goed en weer eens boven verwachting en nog steeds geen man met de hamer dus bij keerpunt snel weer door op de pedalen en de heuvel van Hoog Baarlo meteen opdenderend. Dat was best zwaar maar al gauw liep het langzaam af en zat ik weer in goed tempo. Dan is het aftellen en praten tegen je zelf.

Op 14km stond ik bijna geparkeerd totdat ik nog net weer afdaalde naar de laatste pittige klim voor het einde. Ik wist dat ik dan alles kon geven ... als ik dat al niet deed, dus veel extra was er niet meer.

De laatste heuvel was zwaar en staand was erg pijnlijk dus toch net voor de top maar weer op het zadel. Gelukkig over de laatste top heen en de laatste km's knallend naar de finish. Dat lukte nog aardig met een 38 a 40 km/pu.

Parcours: Deelen - Hoog Baarlo - Deelen
Afstand: 18,25km
Tijd: 30m09s
Gemiddelde: 36,2km/pu

UITSLAG (pdf) | RITGEGEVENS (bikeplanner)

Reuze tevreden en een officieel PR (van de 3 wedstrijden die ik nu gedaan heb). Organisatie was prima, jammer van de weinige deelnemers, vooral bij de vrouwen.

Mijn agenda:
zaterdag 11 september in Streefkerk (Zuid Holland) 9,2km
zondag 18 september in Vries (Drenthe) 13km
zondag 25 september Monstertijdrit in Flevoland 122km

Interesse in tijdrijden en je wilt er iets meer over lezen? Ga dan naar de website: www.tijdrijden.nl


dinsdag 30 augustus 2011

Thee en Tijdrijden

Afgelopen 2 weken wat minder kilometers op het fietszadel gezeten. Af&toe lijkt mijn lijf gewoon zelf te bepalen een rustpauze in te lassen. Dat betekent dat ik in de ochtend moeite heb met vroeg opstaan en me omdraai en de wekker later zet om dan alleen op de terugweg van werk een ommetje te maken op de racefiets. Of dat ik moe ben in de middag en na werk maar meteen naar huis fiets zonder ommetje op de racer. Ook het weer zat afgelopen periode niet mee. Mijn geplande 100km fietstraining afgelopen zondag viel ook letterlijk in het water. Ik wilde het parcours van tijdritwedstrijd (a.s. 1 september) in Schaarsbergen, 30km rondje Park de Hoge Veluwe, verkennen. Mijn lijf vond het niet erg dat fietsen in het water viel en gaf zich dan ook als te graag over aan de lounge bank kijkend naar sport op TV.

Er was genoeg te kijken aan sport. Zo had Usain Bolt een valse start op het koningsnummer 100m hardlopen met WK Atletiek in Daegu.

Usain Bolt na valse start
Reed de oude koning van de F1 met gouden helm Shumi (Michael Schumacher, mijn held) startend vanaf laatste plek P24 finishend op P5 op Spa-Francorchamp ...

Shumi voor de start in Spa Francorchamp F1

... en klom Bauke Mollema zich fietsend in de rode leiderstrui in de Vuelta. Al met al een sportieve dag.

Bauke Mollema met leiderstrui in Vuelta
Lekker aan de thee televisie kijken op een regenachtige zondag is eigenlijk heerlijk.


Naast wijn drinken en leren welke wijn wat waar en waarom heb ik nu een nieuwe drankhobby erbij: THEE. Losse thee wel te verstaan en nu ook na mijn geliefde rooibos ook aan de groene thee.


www.variethe.de Theeladen in Aken
Vorige week vrijdag in Aken al groene thee ingekocht en zondag ook wat thee en een thee thermometer besteld via internet bij http://www.teabar.nl
Groene thee: Pi Lo Chun
Voor de groene thee heb je een thermometer nodig. Groene thee schenk je namelijk op 70 of 80 graden en niet hoger, anders wordt het erg bitter en dan is het niet lekker. Theedrinken is een kunst en daar wil ik me graag in verdiepen. Als het voor Chinezen speciaal kan zijn dan wil ik het ook wel eens weten van de rand en de hoed. Daarnaast zijn al deze thee-en heel gezond en dat komt ook eens goed uit! Een theeproeverij zullen we zeker tussen nu en ooit eens organiseren.

Overmorgen ga ik weer een tijdritwedstrijd doen en staat de wedstrijd, georganiseerd door WV Reto, 30km rondje Park de Hoge Veluwe op het programma. Spannend want dit keer geen tijd gehad om het parcours te verkennen. Dus stel ik geen eisen en verwachtingen aan mezelf en zie ik dit puur als trainen in wedstrijdverband. Immers staat over 4,5 week mijn Monstertijdrit op het programma ...
122km knallen in de Flevopolder
*YEH BABY YEH*

dinsdag 9 augustus 2011

Eifel weekend voor wandel & fiets

Afgelopen weekendje gingen we naar de Eifel (D) voor de eerste keer. Net buiten Monschau een hotelletje geboekt in Monschau-Höfen bij Haus Vennblick. Prima en eenvoudig, schoon hotel met bovenal sympathieke hotel eigenaren. Dat alles met uitstekende Wifi verbinding (in Zimmer 7). Kosten inclusief ontbijt 50 euro per nacht met douche en toilet op de gang, dat wel.

Bij aankomst dronken we met de eigenaar aan de bar een Bitburger dat goed smaakte na 2u50m rijden na mijn werkdag. De minivakantie was begonnen.

Zaterdag 6 augustus
Zaterdag kregen we een wandelroute tip (deel van de Eifelsteig) van de dame des huizes nadat we haar verteld hadden dat we +/- 4 uur wilden wandelen.
Vanuit hotel waren we na een kleine km al in de natuur en genoten we van het wisselende landschap. Via Widdau (halverwege) en de rivier de Rur liepen we terug naar Monschau.

Zie route: sports-tracker

Zie foto's: picasa


Na 3,5 uur kwamen we aan in Monschau waar een Franse markt was. Wij waren toe aan vocht en dus een biertje. Vervolgens namen we brood en kaas van de markt en deden we ons te goed aan Franse wijn uit de Bourgogne. Alles was mooi en lekker.

Voor we begonnen aan onze reis terug naar hotel in Höfen, namen we een koffie met Monschau Möppchen. Inmiddels was het de hoogste tijd om terug te lopen wat ons 1,5u kostte omdat Natasja last had gekregen van haar knie. Wij zijn geen echte doorgewinterde wandelaars en dus meer oefenen … in de mooie natuur.




Begin van de avond gingen met de auto terug naar Monschau waar we Schnitzel met patat namen in Zum Haller. Voor 40 euro waren we klaar met eten, bier, wijn en toetje. Waar doen ze het hier toch van. Alles Schmeckt auch sehr Gut!

Zondag 7 augustus
Zondag was wielerdag. Gezien Natasja nog last had van haar benen besloot zij met de auto op pad te gaan en ik op de racefiets. We zouden elkaar halverwege ontmoeten in Rurberg om wat te eten.


Meer foto's: picasa

Nog geen 5km buiten Höfen kreeg ik panne met mijn fiets. Mijn ketting kwam compleet vast te zitten tussen 2 voorbladen. Net dat ik Natasja had laten weten dat ik niet verder kon, en of ze me kon redden, werd ik gered door Manfred Stein. Manfred was net op het eind van zijn fietstocht op de MTB en boodt direct hulp. Met gereedschap haalden ze mijn ketting tussen de 2 voorbladen uit. Maar de ketting bleek beschadigd en vervolgens boodt Manfred aan om naar z’n huis in Rohren (3km vandaan) te gaan waar hij wel een 10-speed ketting stukje had. Hij haalde me over de streep nadat ik twijfelde omdat ik nu toch alleen maar tijd zou verliezen op deze dag. Daar ging mijn tijdplanning van de tocht.
Inmiddels was Natas gearriveerd en gingen we naar z’n huis waar hij in 5 minuten mijn ketting had gemaakt. Ik kon 1 uur verlaat mijn weg vervolgen.

Ik ben Manfred dankbaar dat hij bleef aanbieden te helpen want het was een zonnige dag waar ik nog veel heb kunnen genieten op de fiets door het mooie Eifelland tussen Höfen via Gemünd, Schmidt naar Rurberg. Wel werd de route korter dan gepland en besloot ik na 63km te stoppen en met Natasja te gaan lunchen. Het was inmiddels 14.30u. In Rurberg namen we bratwurst met patat bij Zur Tränke. We vervolgde ons weg naar het hotel met de auto binnendoor langs de Rur. Overigens ook nog een prachtige route en waar je vanaf Widdau naar Imgenbroich een klim hebt met 15% max stijgingspercentage (Grünetalstrasse, K21). Die ga ik nog een keer beklimmen.




Volgende keer komen we zeker terug en zullen dan een heel rondje maken.

En wil je net als ons ook eens een MTB huren ga dan naar Manfred Stein MTB verhuur in Rohren: http://www.mtb-guide-eifel.de/

Maandag 8 augustus
Gezien we maandag vrij waren en we nog wel wilden blijven hebben we nog 1 nacht bijgeboekt. Op maandag nog een kleine wandeling gemaakt in Höfen langs de Leicht Heckenweg. Een kleine route van 3km door het dorp waar je alle hoge beukenhagen kan bewonderen wat het dorp zo kenmerkt. Tot slot nog even koffie met gebak genomen bij Altes Eifelhaus (backerei).



Meer foto's: picasa

Op weg naar huis zijn we nog even langs Monschau gegaan voor het winkeltje Wild & Wein waar we kersenlikeur, absint (lekker joh!), wijnen en olie kochten.

Ons weekendje was geslaagd!