Met wielrennen gaan we samen een toertocht maken met ieder haar afstand en de afspraak elkaar voor de laatste 5km te ontmoeten om alsnog gezamenlijk over de finish te gaan. Voor de wintermaanden hebben we niets gezamenlijks, althans ... Thuis spinnen is ieder na elkaar de bike opklimmen op zolder. Hardlopen en tennissen doet Natas niet. Schaatsen leek dan een mooie gelegenheid om sportief samen bezig te zijn in de wintermaanden. En als we dit wekelijks of 2-wekelijks doen dan zijn we klaar voor een mooie toertocht op natuurijs. Wij verwachten wederom een strenge winter waar we op natuurijs kunnen schaatsen.
Ik zelf droom nog steeds een 11-stedentocht mee te maken ... voor de buis ...
Dus gisteren naar de baan met z'n 2. Voor Natasja alles onder voorbehoud en ik droomde al van een strippenkaart om vaker te gaan.
Afin, vergapend aan de snelle schaatsers (de helft wielrenners in schaatspakjes) op de binnenring van de baan gingen wij rustig en wankel van start. Maar elke ronde verbeterde en jeugsentiment verandert in gedreven enthousiasme ... althans bij mij. Natas geniet ook maar op een iets andere wijze.
Zelf 3x gevallen en pas op het eind van 1u15min kon ik een beetje pootje over maar weer ambitieus genoeg om mijn Zandstra schaats met ski-schoen eens te verruilen met echte noren volgende week (ga ik huren). Wel aankijken want ik weet helemaal niet of mijn rechterenkel dat gaat redden. Maar ik hoop van harte dat het kan. Ik wil ook eens op die binnenring met de mannen schaatsen. Wel nog heel veel schaatsrondjes voor nodig om daar thuis te kunnen voelen.
Gelukkig was Natasja overtuigd om een schaatsstrippenkaart te nemen EN volgende week weer te gaan.
We vonden het heerlijk!
Laat het natuurijs straks maar komen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten